بررسی عوارض و مرگ و میر بیمارستانی تکنیک های جراحی رزکسیون مری به روش های ترانس هیاتال و ترانس توراسیک در درمان سرطان مری

سابقه و هدف :سرطان مری ازبیماریهای مهلک در دنیا محسوب می شود ودرایران به ویژه در شمال کشور ازشیوع بالایی برخوردار است.درمان اصلی این بیماری جراحی است ودوتکنیک رایج در درمان آن ازوفاژکتومی ترانس هیاتال (thë) و ترانس توراسیک (ttë) می باشد که هر یک از این دو روش عوارض و مرگ و میر خاص خود را دارند و در نتایج حاصل از تحقیقات متعدد بین این دو روش تناقض وجود دارد. مواد و روش ها : در این مطالعه که یک مطالعه رترواسپکتیو می باشد ،44 بیمار که طی سالهای1377-1374 به روش thë و ttë تحت عمل جراحی قرار گرفته بودند، مورد بررسی قرار گرفتند. افراد دو گروه از نظر سن ، جنس ، مدت دیسفاژی ، درجه دیسفاژی ، مرحله بندی جراحی ، نوع پاتولوژی ، سابقه اعتیاد ، محل تومور و بیماریهای زمینه ای با یکدیگر همسان گردیدند، و مقایسه آماری نتایج با استفاده از آزمونt و fisher انجام پذیرفت. نتایج : 24 بیمار به روش thë تحت عمل جراحی قرار گرفتند. از لحاظ عوارض ، دو گروه با هم تفاوت آماری معنی داری نداشتند ولی میزان مرگ و میر در گروه thë بیش از گروه ttë بود) 05/0 < (p . میزان ترانسفوزیون خون در گروه ttë بیش از گروه thë بود) 01/0 < (p مدت زمان عمل جراحی در گروه ttë بطور واضحی طولانی تر از گروه thë بود) 01/0 < (p ولی دو گروه فوق از لحاظ تعداد روزهای بستری در ïçü و تعداد کل روزهای بستری در بیمارستان و مدت npô بودن با یکدیگر تفاوت آماری قابل توجهی نداشتند. استنتاج : این مطالعه نشان داد که این دو روش از نظر عوارض ، تفاوت آماری معنی داری با یکدیگر نداشته اند. ولی با توجه به بالابودن مرگ و میر در روش thë ، شاید با آموزش مناسب و استفاده از تکنیک ttë به جای thëدر مواردی که تومور به ارگانهای حیاتی چسبندگی دارد، بتوان از مرگ و میر عمل جراحی thë کاست.